"Kawaler srebrnej róży" Richarda Straussa

„Nie znaczy nie!”, ale nie dla barona Ochsa von Lerchenaua, który jest tak "baronowy", że uważa, iż może sobie pozwolić na wszystko. Podrywa wszystkie dziewczęta i planuje poślubić córkę "nowobogackiego karierowicza", by móc spłacić swoje długi. Ale sprawy rozwijają się w zupełnie innym kierunku. W swojej "operze komicznej z muzyką" z 1911 r. Hugo von Hofmannsthal i Ryszard Strauss odzwierciedlili wyniosłe towarzystwo dekadenckiego fin de siècle'u.

Akcja rozgrywa się w Wiedniu, w wymyślonym świecie rokokowym, i wzorcuje się na tradycyjnym typie przedstawienia teatru wiedeńskiego wokół komicznej postaci Hansa Wursta (Jaś Kiełbasa), znanemu na całym świecie dzięki Wolfgangowi Amadeuszowi Mozartowi. Niezbyt ukryta krytyka jest ostra, a nawet kąśliwa. Wśród pań i panów z wyższych sfer panują lekkie obyczaje. Kurtyna podnosi się nad sypialnią Marii Teresy, zamężnej księżnej Werdenberg. Księżna marszałkowa zabawia się w łóżku ze swoim 17-letnim kochankiem Oktawianem, którego czule nazywa Quinquin, podczas gdy jej kuzyn, baron Ochs von Lerchenau, wbrew woli służby uzyskuje dostęp do pokoju, aby przedstawić swoją sprawę.

Oktawianowi udaje się w ostatnim momencie włożyć suknię pokojówki. Baron szuka kawalera, który zgodnie z tradycją będzie w jego imieniu zabiegał o względy jego wybranki. Majątkiem jedynaczki nowobogackiego karierowicza chce spłacić swoje długi. Jego plany nie przeszkadzają mu w nieudolnych próbach zbliżenia się do uroczej pokojówki księżnej marszałkowej. Nie ma pojęcia, że ta młoda istota ostro pokrzyżuje mu plany...